Para, somut bir değeri olmamasına rağmen insanlık tarafından büyük bir değer atfedilen, cansız bir varlıktır. Madeni paralar ve kağıt banknotlar, üzerlerindeki semboller ve sayılar sayesinde büyük bir satın alma gücünü elinde bulundurmaya başlamış ve insan hayatlarını şekillendirme gücünün olduğuna inanılmıştır.

Bu durum, parayın ticaretin doğuşuyla birlikte ortaya çıkmasından itibaren ve zamanla toplumların ekonomik ve sosyal yapılarını şekillendirmesiyle daha da karmaşık bir hal almıştır. Madeni paraların yerini kağıt paralar, kağıt paraların yerini ise günümüzde dijital para birimleri almasına rağmen, parayın sembolik değeri ve insan davranışları üzerindeki etkisi değişmemiştir.

Kısaca para, geçmişten günümüze insanların hayatında hiç şüphesiz önemli bir rol oynamıştır ve oynamaya da devam etmektedir. Paranın icadından günümüze kadar olan gelişimini inceleyen bilim dalına ise "Numismatik" denir. Numismatik, Eski Yunanca’da "kanun" anlamına gelen nomos sözcüğünden türetilmiştir. Bu konuya ithafen Aristoteles şöyle demektedir:

"Ancak para, anlaşmadan hareketle ihtiyacın değiş tokuşa dayanan bir temsilcisidir; bu yüzden de onun adı nomisma’dır, zira doğaya göre değil, yasaya göre böyledir."

Para (sikke) bilimiyle uğraşanlara "numismat," bu bilimin kendisine de "numismatik" denildiğini söylemiştik. Şimdi sikke biliminin nasıl ortaya çıktığına ve neden bir bilim dalı haline geldiğine kısaca göz atalım.

Para, insanlık tarihinin en önemli icatlarından biri olup, ekonomik ve sosyal hayatın vazgeçilmez bir parçası olmuştur. Numismatik bilimi ise bu önemli olgunun tarihsel süreçteki gelişimini inceleyen disiplindir. Numismatik bulgular, geçmişe ışık tutan ve insanlık tarihine dair önemli bilgiler sunan değerli bir kaynaktır.

Sikke biliminin gelişmesinde hiç şüphesiz en büyük katkıyı koleksiyonerler sağlamıştır. Koleksiyonerlik, esas itibariyle Antik Çağlar'a ilginin arttığı Rönesans döneminde başlamıştır.

15. yüzyıldan itibaren kraliyet koleksiyonlarının sayısının artmaya başladığı Avrupa'da, büyük koleksiyonların 17. yüzyılda oluşturulmaya başlandığı, ancak 18. yüzyılda daha sistematik bir şekilde toplanarak antik sikkelere anlam kazandırıldığı söylenebilir.

Hatta sikkelerin tarihsel bir kaynak olarak değeri Antik Çağ'da bile anlaşılmıştı. Çünkü sikkeler, dönemin tarihinin ana kaynakları arasında sayılırdı.

Üzerine dercedilen tarihlerden, dini motiflerden, kral ve darphane görevlilerinin isimleri ile portrelerine kadar pek çok bilgi, hatta iki kentin barıştığında veya bir festival düzenlendiğinde bu etkinliklere özel sikkelerin basıldığı gibi hususlar, yine sikkelerin bize sunduğu veriler sayesinde anlaşılmaktadır.

Sikkeler adeta suskun bir tarih gibidir; konuşmazlar ama dönemlerine ait her şeyi apaçık gösterirler.